Alice lets go too the ball.

Vincent liep rustige over het stenen pad van het drop dat bij het kasteel hoorde naar het kasteel. De meeste mensen waren al druk bezig met hun bezigheden. Iedereen leek iets iedere op te zijn gestaan zodat ze dalijke het feest bij konden wonen. Heel wonderland had het er al een paar dagen over. En iedereen keek er met plezier op uit. Een groot feest bij de koning van Wonderland. Met een stevig tempo liep hij door, Vincent had zo gevoel dat Alice al op hem wachten bij de kasteel duren. Hij zelf had de koning nog niet gezien, dus hij vroeg zich wel af hoe ze was. Even keek hij rustige rond de hij had samen met Alice voor de poort van het kasteel afgesproken zodat ze samen het feest konden mee maken en de koning kon ontmoeten. Vincent had er wel zin in maar wis dat het niet zo feestje werd die hij in zijn wereld altijd had. Dit werd meer een soort van bal feest geen ruig feestje. Maar net gekleed in een pak en de dames in een mooie jurk. Hijzelf had gewoon een blauwe spijkerbroek aan en een zwart T-shirtje met een blauw vestje en dan gewone schoenen. Eigenlijk gewoon wat hij altijd zo dragen, hij was wel benieuwd wat Alice zou dragen ze was hier al langer. De paarden die over de staart liepen hoorde je al van ver. Iedereen was druk bezig met zich klaar maken voor het feest. Vincent mende zich tussen de menige door terwijl hij verder liep naar het kasteel. Het kasteel kwam langzaam in zich, trots bakende het licht af van de zonnestralen die er achter vandaan schijnen. Met zijn bakens en vlaggen die trots wapperde in de wind. Door zou het feest zijn, langzaam liep hij door de poort. De lantaarns waren aangestoken en gaven een welkom gevoel de uniformen van de soldaten en wachters leken ook een extra’s iets te hebben. Hier en daar zag hij mensen met paarden komen die de buiten staander raar aankeken. Vast rijkenlui, dacht hij bij zich zelf. Een paar wachter knikte hem vriendelijke toe wat hem een welkom gevoel gaf en gebaarde met een vriendelijke gebaart terug. Vincent zag nog enkele bediende van de koningin de laatste puntjes op de i zetten waarna ze weer haastige verder liepen. Met een zucht ging leunde hij tegen de muur valk bij de ingang van de balzaal en liet zijn blik rond gaan. Toen Vincent haar zag staan liep hij zachtjes naar haar toe en tikte haar zachtjes op haar schouder. 'Heey daar ben ik dan.' Zei hij met een vrolijke stem.

Een afspraak voor de poort van het kasteel; dat kon ze wel onthouden! Alice had gezorgd dat ze er flink van tevoren was, zodat ze in een plas nog even haar kapsel kon controleren en in ieder geval niet te laat was. Nee, zeg, de horror! Te laat komen op een afspraak met de enige vriend die ze hier had! Alice huiverde even bij de gedachte en keek toen in de plas water die in de buurt lag om wat plukjes glad te strijken. Gelukkig zat haar kapsel nog fatsoenlijk, mede dankzij de haarband. Ze was hier al een tijdje, maar had nog niet echt veel connecties. Vandaar dat ze haar blauwe jurk wel schoon maar niet vervangen gekregen had. Nou ja, ze moest het er maar mee doen.
Ze had minder vroeg moeten komen. Zelfs haar geduld begon het nu op te geven. Dan maar naar binnen! Alice begon met een vrolijk, huppelig pasje naar de Ball Room te lopen, in de hoop Vincent te vinden. Maar voordat ze er was ving een schilderij op de muur haar blik, waardoor ze bleef staan. Het feest kon vast nog wel even wachten.. toch? Ja, natuurlijk, praatte ze zichzelf aan, waarna ze naar de kleurige voorstelling van bloemen op het schilderij keek. Het leek net een grote tuin.. maar dan met dit kasteel erin. Grappig! Was dat ooit zo geweest? Alice was zo in gedachten verzonken dat de tik op haar schouder haar liet schrikken. 'Vincent!' riep ze geschrokken, na zich met een angstige blik omgedraaid te hebben. 'O, sorry, ik schrok,' lachte Alice toen, opgelucht. 'Ik heb zo'n zin in het feest,' begon ze direct te praten. 'Er zijn volgens mij al veel figuren. Zouden wij ook uitgenodigd zijn?'

Alice stond bij een schilderij toen hij haar op de schouder tikte even keek Vincent ook naar het schilderij en glimlachte vriendelijke naar haar toen ze zich omdraaide en een angstige blik had. ‘Ik ben het maar, hoor Alice.’ Zei Vincent vrolijke. Waarna ze lachte. Ze begon dcirte over het feest, Vincent stak zijn hand uit en met een vrolijke blik. Hij was ook wel benieuwd wat ze allemaal zouden tegen komen. Vincent keek haar even aan toen ze zei of hun ook uitgenodigde ware, het feest was voor heel wonderland iedereen was welkom. Dat had hij gehoord tenminste. ‘Tuurlijke zijn we welkom en zou niet dan ga we toch gewoon lekker toch naar het feest toe.’ Zei hij met een grijnsje en keek met een wat duistere en avontuurlijke blik naar Alice. Als ze niet welkom waren hadden hij en Alice dat vast al gemerkt.